Księga kondolencyjna
 fot. archiwum Opery Wrocławskiej |
Księga kondolencyjna poświęcona pamięci Teresy Kujawy |
Teresa Kujawa (1927-2020)
Teresa Kujawa była wybitną tancerką, choreografem oraz reżyserem. Całkowicie oddana sztuce, potrafiła się w niej zatracić o czym często wspominała:
"Zawsze czułam potrzebę wypowiedzenia się przez taniec, przez ruch, który mam teraz możność choreografować. Sądzę jednak, że gdyby moim przeznaczeniem było zostać pielęgniarką czy krawcową, tak samo zatraciłabym się w tych zawodach jak w sztuce tańca. Jako choreograf (...) robię teatr i to nie dla siebie, ale dla innych, (…) jestem człowiekiem szczęśliwym"
Teresa Kujawa urodziła się w 1927 roku w Bydgoszczy. Ukończyła Technikum Kinematografii w Poznaniu oraz Wydział Pedagogiczny Państwowej Szkoły Baletowej w Warszawie. Debiutowała w sztuce "Słomkowy kapelusz" Eugne Labiche`a w reżyserii Jerzego Waldena w 1949 roku na deskach ówczesnego Teatru Dolnośląskiego we Wrocławiu. Także w roku 1949, wcieliła się w tytułową rolę Dziewczyny w suicie baletowej Tadeusza Szeligowskiego "Paw i dziewczyna" w reżyserii Zygmunta Patkowskiego. Przez wiele lat była tancerką w Operze Dolnośląskiej, Operze Poznańskiej oraz współpracowała z Theatre d'Art du Ballet w Paryżu.
W Operze Wrocławskiej była autorem choreografii m.in. do "Dziadka do orzechów" i "Jeziora łabędziego" Piotra Czajkowskiego, "Coppélii" Léo Delibesa, "IV Symfonii koncertującej" Karola Szymanowskiego, czy "Exodusu" Wojciecha Kilara. Stworzyła także wiele choreografii do spektakli operowych.
Była kierownikiem baletu w Operze Wrocławskiej oraz Teatrze Wielkim w Łodzi, choreografem w Teatrze Wielkim w Warszawie, Teatrze Wielkim w Poznaniu, Operze we Wrocławiu, Operze na Zamku w Szczecinie oraz w Polskim Teatrze Tańca Conrada Drzewieckiego.
Pracowała również jako pedagog w szkołach baletowych w Poznaniu, Warszawie oraz w Moskiewskiej Akademii Tańca, wykładającym techniki tańca hiszpańskiego oraz polskich tańców narodowych. Została odznaczona m.in.:
Nagrodą Miasta Wrocławia (1982r.)
Nagrodą I stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1985r.)
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986r.)
Nagrodą ZASP-u Terpsychora - za osiągnięcia w dziedzinie choreografii i pedagogiki (1998r.)
Nagrodą Stowarzyszenia Autorów ZAiKS - za całokształt twórczości w dziedzinie choreografii (2007r.)
Medalem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Gloria Artis (2007r.)
Źródło: Encyklopedia Teatru Polskiego
Krystyna Lecyk | 27-09-2020 14:15
Droga, kochana Pani Profesor ! Dziękuję, za to, że była Pani obecna w moim artystycznym życiu... Dziękuję, że uwierzyła Pani we mnie - dziękuję za WSZYSTKO a dziś z płaczem żegnam Panią i mowię "do zobaczenia już Tam w nowych baletach"...
Bożena Klimczak | 27-09-2020 16:19
Wyrazy współczucia! Powiększyłaś grono Aniołów, Tereso!
Karina Gawrońska (Mickiewicz} | 28-09-2020 10:09
Droga Pani Tereso! I ja z wielkim wzruszeniem żegnam Panią, wspominając Pani niezwykłą osobowość i wspólną pracę nad realizacjami scenicznymi. Dziękuję za wszystko, miałam wielkie szczęście pracować z twórcami, którzy wpisali się w historię polskiego teatru, opery i baletu. Do zobaczenia w lepszym świecie.
ZŁÓŻ KONDOLENCJE
