Bel canto z abami - po premierze "Napoju miosnego" na Pergoli
Adam Domagaa, Gazeta Wyborcza, 2007-06-17
Napj miosny Donizettiego to najlepiej wyreyserowana (i najinteligentniejsza) z dotychczasowych superprodukcji Opery Wrocawskiej.
Z wielkimi widowiskami, ktre Ewa Michnik, dyrektorka opery, przygotowuje z zespoem od dziesiciu lat zwykle jest ten sam problem: za duo miejsca i moliwoci, za mao pomysw i finezji.
Napj miosny rozgrywa si na niemal caej, blisko trzyhektarowej powierzchni pergoli, wraz ze stawem i arkadami. To przestrze umoliwiajca filmowy rozmach i zapewne kuszca, by skorzysta z tuzinkowych efektw widowiska typu wiato-dwik. O wpadk wic atwo, na szczcie udao si jej unikn.
Micha Znaniecki po powanych jednoaktwkach Ester Praszczaka i Hagith Szymanowskiego oraz przewrotnym Cosi fan tutte Mozarta, zrealizowanych w gmachu Opery, na swj plenerowy popis wybra pozornie beztrosk bajeczk. I nie tylko dostarczy publicznoci "kulturalnej rozrywki", ale przerobi oper komiczn na niegupi opowie o ogupiaych czasach. Akcj kameralnej komedii Donizettiego Znaniecki umieci w rybackiej wiosce w Kraju Baskw. Ludzie stpaj tu twardo po ziemi, czy raczej po wodzie, a rozrywek szukaj w legendach. Adina czyta o Tristanie i Izoldzie i ni o piknej mioci. Ubogiego Nemorina - ktry kocha j piknie i czysto - traktuje jak natrtnego wariata. W sumie nic dziwnego, bo czy mona powanie traktowa kogo, kto wierzy w nimfy, a na dodatek nie ma grosza przy duszy?
W spokojny wiat wkracza dwch intruzw. Sielsk okolic okupuje puk wojska pod wodz sieranta Belcore. Uderzenie realizmu boli, onierze nosz kuloodporne kamizelki i biae hemy si ONZ. Ale widocznie jest konieczne, by wprowadzi ad w wiecie, w ktrym realno miesza si z fikcj, a ludzie rani si nawzajem, udzielajc cynicznych rad. A moe chodzi o co powaniejszego? Moe za t fasad spokojnego, rybackiego ycia czai si zo, ktrego nikt si nie spodziewa?
Groniejszy od Belcore, zamordysty o zaskakujco ludzkim, niekiedy groteskowym obliczu, jest wdrowny hochsztapler Dulcamara. onierz wprowadza porzdek, znachor sieje chaos i za prawdziwe pienidze sprzedaje zudzenia. Dulcamara to znawca ludzkich saboci. Takich typw spotykamy codziennie: w telewizji, na ulicznych billboardach, w internecie. Wmawiaj nam potrzeby, ktrych nie mamy, dotykaj miejsc, ktrych si wstydzimy, wyolbrzymiaj pragnienia. Potrafi te - a moliwoci manipulowania maj nieograniczone - wykreowa wrogw lub faszywych przyjaci.
Najwaniejsze jest jednak to, e Znaniecki zrealizowa spektakl z rozmachem i umiarem, nie tracc nic z kameralnego, psychologicznego wymiaru opowieci. Wydarzenia pyn wartko i przejrzycie ku szczliwemu finaowi.
Nie tylko scena zbudowana na rodku stawu, ale caa potna przestrze sceniczna tonie w naturalnej i sztucznej zieleni. W nocy Pergola owietlona teatralnymi wiatami wyglda przepiknie! Reyser sprytnie wykorzystuje pierwszy plan, np. Nemorino po raz pierwszy pojawia si w dce, przepywajc tu przed nosem publicznoci, czy te w scenie wodnego baletu nimf. W przedstawieniu gra te odlega przestrze czy to w zabawnym kipiszu w wojskowych namiotach, czy w teatrze cieni pod arkadami, gdy za nieoczekiwanie wzbogaconym Nemorino cignie sznur wielbicielek.
W pitek gwne partie piewali gocie Opery Wrocawskiej: Woszka Maria Costanza Nocentini (Adina), Amerykanin Gregory Turay (Nemorino), Hiszpan Roberto Accurso (Belcore), Bogusaw Szynalski (Dulcamara) i Anna Bernacka (niewielka rola Gianetty). Obsadowych pomyek nie byo. Nocentini bysna jasnym, lirycznym gosem - zwaszcza w finaowym duecie Adiny z Nemorinem; Turay zachwyci w niemiertelnej arii Una furtiva lagrima; Szynalski mia kilka wietnych komicznych zagrywek aktorskich.
Satysfakcj z gry orkiestry ograniczyy moliwoci nagonienia piknego, ale trudnego akustycznie terenu - nie obeszo si bez pogosw i sprze. Ale jedyne, co naprawd irytowao, to haasujcy jegomo, ktry w przerwie wypi o jedno piwo za duo. Szanowny panie - bez pozdrowie.
Napj miosny Donizettiego to najlepiej wyreyserowana (i najinteligentniejsza) z dotychczasowych superprodukcji Opery Wrocawskiej.
Z wielkimi widowiskami, ktre Ewa Michnik, dyrektorka opery, przygotowuje z zespoem od dziesiciu lat zwykle jest ten sam problem: za duo miejsca i moliwoci, za mao pomysw i finezji.
Napj miosny rozgrywa si na niemal caej, blisko trzyhektarowej powierzchni pergoli, wraz ze stawem i arkadami. To przestrze umoliwiajca filmowy rozmach i zapewne kuszca, by skorzysta z tuzinkowych efektw widowiska typu wiato-dwik. O wpadk wic atwo, na szczcie udao si jej unikn.
Micha Znaniecki po powanych jednoaktwkach Ester Praszczaka i Hagith Szymanowskiego oraz przewrotnym Cosi fan tutte Mozarta, zrealizowanych w gmachu Opery, na swj plenerowy popis wybra pozornie beztrosk bajeczk. I nie tylko dostarczy publicznoci "kulturalnej rozrywki", ale przerobi oper komiczn na niegupi opowie o ogupiaych czasach. Akcj kameralnej komedii Donizettiego Znaniecki umieci w rybackiej wiosce w Kraju Baskw. Ludzie stpaj tu twardo po ziemi, czy raczej po wodzie, a rozrywek szukaj w legendach. Adina czyta o Tristanie i Izoldzie i ni o piknej mioci. Ubogiego Nemorina - ktry kocha j piknie i czysto - traktuje jak natrtnego wariata. W sumie nic dziwnego, bo czy mona powanie traktowa kogo, kto wierzy w nimfy, a na dodatek nie ma grosza przy duszy?
W spokojny wiat wkracza dwch intruzw. Sielsk okolic okupuje puk wojska pod wodz sieranta Belcore. Uderzenie realizmu boli, onierze nosz kuloodporne kamizelki i biae hemy si ONZ. Ale widocznie jest konieczne, by wprowadzi ad w wiecie, w ktrym realno miesza si z fikcj, a ludzie rani si nawzajem, udzielajc cynicznych rad. A moe chodzi o co powaniejszego? Moe za t fasad spokojnego, rybackiego ycia czai si zo, ktrego nikt si nie spodziewa?
Groniejszy od Belcore, zamordysty o zaskakujco ludzkim, niekiedy groteskowym obliczu, jest wdrowny hochsztapler Dulcamara. onierz wprowadza porzdek, znachor sieje chaos i za prawdziwe pienidze sprzedaje zudzenia. Dulcamara to znawca ludzkich saboci. Takich typw spotykamy codziennie: w telewizji, na ulicznych billboardach, w internecie. Wmawiaj nam potrzeby, ktrych nie mamy, dotykaj miejsc, ktrych si wstydzimy, wyolbrzymiaj pragnienia. Potrafi te - a moliwoci manipulowania maj nieograniczone - wykreowa wrogw lub faszywych przyjaci.
Najwaniejsze jest jednak to, e Znaniecki zrealizowa spektakl z rozmachem i umiarem, nie tracc nic z kameralnego, psychologicznego wymiaru opowieci. Wydarzenia pyn wartko i przejrzycie ku szczliwemu finaowi.
Nie tylko scena zbudowana na rodku stawu, ale caa potna przestrze sceniczna tonie w naturalnej i sztucznej zieleni. W nocy Pergola owietlona teatralnymi wiatami wyglda przepiknie! Reyser sprytnie wykorzystuje pierwszy plan, np. Nemorino po raz pierwszy pojawia si w dce, przepywajc tu przed nosem publicznoci, czy te w scenie wodnego baletu nimf. W przedstawieniu gra te odlega przestrze czy to w zabawnym kipiszu w wojskowych namiotach, czy w teatrze cieni pod arkadami, gdy za nieoczekiwanie wzbogaconym Nemorino cignie sznur wielbicielek.
W pitek gwne partie piewali gocie Opery Wrocawskiej: Woszka Maria Costanza Nocentini (Adina), Amerykanin Gregory Turay (Nemorino), Hiszpan Roberto Accurso (Belcore), Bogusaw Szynalski (Dulcamara) i Anna Bernacka (niewielka rola Gianetty). Obsadowych pomyek nie byo. Nocentini bysna jasnym, lirycznym gosem - zwaszcza w finaowym duecie Adiny z Nemorinem; Turay zachwyci w niemiertelnej arii Una furtiva lagrima; Szynalski mia kilka wietnych komicznych zagrywek aktorskich.
Satysfakcj z gry orkiestry ograniczyy moliwoci nagonienia piknego, ale trudnego akustycznie terenu - nie obeszo si bez pogosw i sprze. Ale jedyne, co naprawd irytowao, to haasujcy jegomo, ktry w przerwie wypi o jedno piwo za duo. Szanowny panie - bez pozdrowie.
Opera komiczna w 2 aktach Libretto: Felice Romani Prapremiera: Mediolan, 12 V 1832 Premiera polska: Warszawa, 1839
Spektakl w oryginalnej wersji językowej z polskimi napisami