Najkrcej rzecz ujmujc, mona powiedzie, e premiera Walkirii jest powtrzeniem zeszorocznego sukcesuZota Renu. Ewenementem jest fakt, e kade z czterech przedstawie w Hali Ludowej obejrzao w skupieniu kilka tysicy ludzi, by kadorazowo po zakoczeniu przedstawienia urzdzi wykonawcom wielominutow owacj. Okazuje si, e i u nas nie brakuje chtnych do kontaktu z dzieami Ryszarda Wagnera, pod jednym wszak warunkiem, e bd one prezentowane na odpowiednio wysokim poziomie.
Wrocawska Walkiria zrealizowana z wielkim rozmachem nie odwouje si do adnej historycznej rzeczywistoci, dzieje si zawsze i wszdzie, a jej istot jest splot losw ludzi i bogw. Reyser w ascetycznej scenografii, skadajcej si z potnych blokw pozwalajcych dowolnie ksztatowa sceniczn przestrze, prowadzi akcj dramatu konsekwentnie, bardzo sprawnie i czytelnie, dbajc zarazem, by wyrastaa ona z muzyki. Warstw wizualn uzupeniay dobrze realizowane projekcje (wietny jesion w I akcie) i wiato nadajce poszczeglnym scenom waciwy klimat oraz pene fantazji kostiumy.
Jedyne, co mi si w tej kwestii nie podobao, to te byskajce niczym w dyskotece reflektory, ktre psuy w kilku miejscach nastrj. Finaowi III aktu te zabrako tej wspaniaej atmosfery pezajcych pomieni otaczajcych upion Brunhilde. Sukces wrocawskiej Walkirii zapewniaj przede wszystkim muzycy i wietna, wyrwnana obsada. Orkiestra zostaa do czekajcego j zadania przygotowana znakomicie, a jej muzycy z pen odpowiedzialnoci realizowali t ogromnie trudn partytur. Ewa Michnik konsekwentnie budowaa klimat i napicie dramatyczne caego przedstawienia, a muzyka Wagnera pod jej batut nabraa wikszej, ni kae tradycja, mikkoci i subtelnoci, nie tracc nic ze swojej klarownoci i dramatycznego pulsu.
Znakomicie rozplanowana dynamika i tempo pozwoliy z jednej strony wybrzmie kademu motywowi, z drugiej - budowa piewakom swobodne kreacje wokalne. Gwiazd przestawienia, ktre ogldaem, by bez wtpienia obdarzony potnym, piknie brzmicym gosem Johannes von Duisburg. Wykreowa obraz Wotana, ktremu wymkny si ju z rk losy wiata i ktry do koca nie jest przekonany, czy da pierwszestwo obowizkom wadcy bogw, czy posucha wasnego, kochajcego serca.
Z woli reysera posta pena wewntrznych rozterek bardziej jest ludzka ni boska. Gosem penym blasku i siy Elizabeth Werrses zapiewaa parti Zyglindy. Z prawdziw przyjemnoci obserwowaem, jak konsekwentnie budowaa swoj kreacj: od kobiety zniewolonej, zastraszonej przez Hundinga, przez kobiet rozkwitajc wielk mioci, po peny dramat, ktry staje si jej udziaem w III akcie. Wiele dobrego mona rwnie powiedzie o Zygmuncie wykreowanym przez Petera Svenssona obdarzonego mocnym, piknie brzmicym tenorem. Oboje nasycili swoje partie waciw ekspresj i arem emocji. Ursuli Prem w partii Brunhildy zabrako nieco blasku i mocy w gosie oraz napicia dramatycznego w budowaniu kreacji.
Bardzo korzystnie zaprezentowali si na tym zagranicznym tle piewacy wrocawscy. Elbieta Kaczmarzyk-Janczak bya wadcz, przekonan o wasnych fagach Frick, Wiktor Gorelikow z penym powodzeniem zapiewa parti Hundinga. Panie Ewa Czermak, Jolanta murko, Joanna Podlewska, Agnieszka Rehlis, Wioletta Chodowicz, Aleksandra Lemiszka, Barbara Krachel i Dorota Dutkowska stanowiy zesp doskonaych walkirii.
Najkrcej rzecz ujmujc, mona powiedzie, e premiera Walkirii jest powtrzeniem zeszorocznego sukcesuZota Renu. Ewenementem jest fakt, e kade z czterech przedstawie w Hali Ludowej obejrzao w skupieniu kilka tysicy ludzi, by kadorazowo po zakoczeniu przedstawienia urzdzi wykonawcom wielominutow owacj. Okazuje si, e i u nas nie brakuje chtnych do kontaktu z dzieami Ryszarda Wagnera, pod jednym wszak warunkiem, e bd one prezentowane na odpowiednio wysokim poziomie.
Wrocawska Walkiria zrealizowana z wielkim rozmachem nie odwouje si do adnej historycznej rzeczywistoci, dzieje si zawsze i wszdzie, a jej istot jest splot losw ludzi i bogw. Reyser w ascetycznej scenografii, skadajcej si z potnych blokw pozwalajcych dowolnie ksztatowa sceniczn przestrze, prowadzi akcj dramatu konsekwentnie, bardzo sprawnie i czytelnie, dbajc zarazem, by wyrastaa ona z muzyki. Warstw wizualn uzupeniay dobrze realizowane projekcje (wietny jesion w I akcie) i wiato nadajce poszczeglnym scenom waciwy klimat oraz pene fantazji kostiumy.
Jedyne, co mi si w tej kwestii nie podobao, to te byskajce niczym w dyskotece reflektory, ktre psuy w kilku miejscach nastrj. Finaowi III aktu te zabrako tej wspaniaej atmosfery pezajcych pomieni otaczajcych upion Brunhilde. Sukces wrocawskiej Walkirii zapewniaj przede wszystkim muzycy i wietna, wyrwnana obsada. Orkiestra zostaa do czekajcego j zadania przygotowana znakomicie, a jej muzycy z pen odpowiedzialnoci realizowali t ogromnie trudn partytur. Ewa Michnik konsekwentnie budowaa klimat i napicie dramatyczne caego przedstawienia, a muzyka Wagnera pod jej batut nabraa wikszej, ni kae tradycja, mikkoci i subtelnoci, nie tracc nic ze swojej klarownoci i dramatycznego pulsu.
Znakomicie rozplanowana dynamika i tempo pozwoliy z jednej strony wybrzmie kademu motywowi, z drugiej - budowa piewakom swobodne kreacje wokalne. Gwiazd przestawienia, ktre ogldaem, by bez wtpienia obdarzony potnym, piknie brzmicym gosem Johannes von Duisburg. Wykreowa obraz Wotana, ktremu wymkny si ju z rk losy wiata i ktry do koca nie jest przekonany, czy da pierwszestwo obowizkom wadcy bogw, czy posucha wasnego, kochajcego serca.
Z woli reysera posta pena wewntrznych rozterek bardziej jest ludzka ni boska. Gosem penym blasku i siy Elizabeth Werrses zapiewaa parti Zyglindy. Z prawdziw przyjemnoci obserwowaem, jak konsekwentnie budowaa swoj kreacj: od kobiety zniewolonej, zastraszonej przez Hundinga, przez kobiet rozkwitajc wielk mioci, po peny dramat, ktry staje si jej udziaem w III akcie. Wiele dobrego mona rwnie powiedzie o Zygmuncie wykreowanym przez Petera Svenssona obdarzonego mocnym, piknie brzmicym tenorem. Oboje nasycili swoje partie waciw ekspresj i arem emocji. Ursuli Prem w partii Brunhildy zabrako nieco blasku i mocy w gosie oraz napicia dramatycznego w budowaniu kreacji.
Bardzo korzystnie zaprezentowali si na tym zagranicznym tle piewacy wrocawscy. Elbieta Kaczmarzyk-Janczak bya wadcz, przekonan o wasnych fagach Frick, Wiktor Gorelikow z penym powodzeniem zapiewa parti Hundinga. Panie Ewa Czermak, Jolanta murko, Joanna Podlewska, Agnieszka Rehlis, Wioletta Chodowicz, Aleksandra Lemiszka, Barbara Krachel i Dorota Dutkowska stanowiy zesp doskonaych walkirii.
Opera w 3 aktach Libretto: Richard Wagner Prapremiera: Monachium 26 VII 1870 Premiera polska: Warszawa, 1903 Superwidowisko: 16, 22, 23, 24 X 2004