Wrocawska inscenizacja tego dramatu Musorgskiego wyraa ide wiecznego przemieszczania i zmiennoci ludzkiego losu - wyjania reyser, przenoszc akcj na dworzec kolejowy z wszelkimi jego atrybutami. To tutaj wyranie wida, jakie mechanizmy uruchamiaj si w czowieku, gdy pragnie wadzy i kiedy w kocu j posidzie.
Caa inscenizacja zostaa spita klamr pierwszej i ostatniej sceny rozgrywanej w tej samej scenerii. W pierwszej pojawia si Borys Godunow w paradnym stroju rosyjskiego cara w otoczeniu bojarw. W ostatniej - umiera samotny, pozbawiony atrybutw wadzy i drczony wyrzutami sumienia popenionych zbrodni. Przyznaj, reyser w swoich dziaaniach jest od pocztku do koca bardzo konsekwentny tak w sprawnym prowadzeniu akcji, jak i wyrazistym okreleniu charakteru bohaterw dramatu, co przekada si na zwarto dramaturgiczn caej inscenizacji, w ktrej kada ze scen dramatu ma swoj wewntrzn logik i klimat. Reyseria jest nastawiona z jednej strony na ukazanie kontrastu midzy prostym ludem a tymi, ktrzy rzdz, z drugiej - na pokazanie meandrw wadzy. To dlatego stamszeni poddani odziani w ndzne szare szaty s kontrapunktem dla bajecznie bogatych strojw cara i jego otoczenia. Karno ludzkich mas zapewniaj mundurowi otaczajcy je kordonem. We wszystkim za mona si bez trudu doszuka odniesie i aluzji do wspczesnych nam czasw.
Borys Godunow to przede wszystkim wyzwanie dla odtwrcy tytuowej partii, t we Wrocawiu zapiewa, z powodzeniem, wystpujcy gocinnie Janusz Monarcha, na co dzie solista Opery Wiedeskiej. Stworzy kreacj gboko tragiczn, jednak niepozbawion wewntrznego ciepa. W pierwszej scenie dumny wadca, w drugiej - przez chwil szczliwy kochajcy ojciec, ktrego po chwili dopadaj przeraajce wizje dokonanych zbrodni (wietnie zapiewany wielki monolog w II akcie), wreszcie w trzeciej - jego przejmujce poegnanie z synem i wstrzsajca swoj wymow scena mierci. Mona powiedzie: kreacja w kadym calu! Zaprezentowa przy tym pene bogactwo brzmienia, wietne operowanie barw i dynamik oraz swobod w ksztatowaniu ekspresji.
Rwnie wiele dobrego mona napisa o pozostaej obsadzie. wietnym Pimenem okaza si imponujcy piknie brzmicym basem Pawe Izdebski. W niczym mu nie ustpowa Leonid Zakkhozhaev w roli samozwaczego cara Dymitra oraz Stanisaw Kufluk jako Rangoni. Ich duetw z Maryn Mniszkwn (wietna Elbieta Kaczmarzyk-Janczak) w polskim akcie (ktry polskim pozosta jedynie z nazwy) suchao si z prawdziw satysfakcj. Z rwn satysfakcj suchao si - przygotowanego przez Magorzat Orawsk - chru imponujcego ekspresj, potg zestrojonego brzmienia i wokaln dyscyplin. Ewa Michnik przy dyrygenckim pulpicie wydobya z partytury Musorgskiego w instrumentacji Rimskiego-Korsakowa wszystko co najistotniejsze: typow dla rosyjskiej muzyki rozlewno frazy, ekspresj i dramaturgiczn dynamik. Znakomicie przygotowana i grajca orkiestra podaa za kadym ruchem jej precyzyjnej batuty.
Wrocawska inscenizacja tego dramatu Musorgskiego wyraa ide wiecznego przemieszczania i zmiennoci ludzkiego losu - wyjania reyser, przenoszc akcj na dworzec kolejowy z wszelkimi jego atrybutami. To tutaj wyranie wida, jakie mechanizmy uruchamiaj si w czowieku, gdy pragnie wadzy i kiedy w kocu j posidzie.
Caa inscenizacja zostaa spita klamr pierwszej i ostatniej sceny rozgrywanej w tej samej scenerii. W pierwszej pojawia si Borys Godunow w paradnym stroju rosyjskiego cara w otoczeniu bojarw. W ostatniej - umiera samotny, pozbawiony atrybutw wadzy i drczony wyrzutami sumienia popenionych zbrodni. Przyznaj, reyser w swoich dziaaniach jest od pocztku do koca bardzo konsekwentny tak w sprawnym prowadzeniu akcji, jak i wyrazistym okreleniu charakteru bohaterw dramatu, co przekada si na zwarto dramaturgiczn caej inscenizacji, w ktrej kada ze scen dramatu ma swoj wewntrzn logik i klimat. Reyseria jest nastawiona z jednej strony na ukazanie kontrastu midzy prostym ludem a tymi, ktrzy rzdz, z drugiej - na pokazanie meandrw wadzy. To dlatego stamszeni poddani odziani w ndzne szare szaty s kontrapunktem dla bajecznie bogatych strojw cara i jego otoczenia. Karno ludzkich mas zapewniaj mundurowi otaczajcy je kordonem. We wszystkim za mona si bez trudu doszuka odniesie i aluzji do wspczesnych nam czasw.
Borys Godunow to przede wszystkim wyzwanie dla odtwrcy tytuowej partii, t we Wrocawiu zapiewa, z powodzeniem, wystpujcy gocinnie Janusz Monarcha, na co dzie solista Opery Wiedeskiej. Stworzy kreacj gboko tragiczn, jednak niepozbawion wewntrznego ciepa. W pierwszej scenie dumny wadca, w drugiej - przez chwil szczliwy kochajcy ojciec, ktrego po chwili dopadaj przeraajce wizje dokonanych zbrodni (wietnie zapiewany wielki monolog w II akcie), wreszcie w trzeciej - jego przejmujce poegnanie z synem i wstrzsajca swoj wymow scena mierci. Mona powiedzie: kreacja w kadym calu! Zaprezentowa przy tym pene bogactwo brzmienia, wietne operowanie barw i dynamik oraz swobod w ksztatowaniu ekspresji.
Rwnie wiele dobrego mona napisa o pozostaej obsadzie. wietnym Pimenem okaza si imponujcy piknie brzmicym basem Pawe Izdebski. W niczym mu nie ustpowa Leonid Zakkhozhaev w roli samozwaczego cara Dymitra oraz Stanisaw Kufluk jako Rangoni. Ich duetw z Maryn Mniszkwn (wietna Elbieta Kaczmarzyk-Janczak) w polskim akcie (ktry polskim pozosta jedynie z nazwy) suchao si z prawdziw satysfakcj. Z rwn satysfakcj suchao si - przygotowanego przez Magorzat Orawsk - chru imponujcego ekspresj, potg zestrojonego brzmienia i wokaln dyscyplin. Ewa Michnik przy dyrygenckim pulpicie wydobya z partytury Musorgskiego w instrumentacji Rimskiego-Korsakowa wszystko co najistotniejsze: typow dla rosyjskiej muzyki rozlewno frazy, ekspresj i dramaturgiczn dynamik. Znakomicie przygotowana i grajca orkiestra podaa za kadym ruchem jej precyzyjnej batuty.
Opera w 4 aktach Libretto: Modest Musorgski Prapremiera: Petersburg, 08 II 1874 Premiera polska: Lwów, 1912 Superwidowisko: 19, 20, 21, 26, 27, 28 X 2007
Kierownictwo muzyczne: Ewa Michnik
Inscenizacja i reżyseria: Yuri Alexandrov
Choreografia: Vladimir Romanovskiy
Dekoracje, reżyseria świateł: Paweł Dobrzycki
Kostiumy: Małgorzata Słoniowska
Przygotowanie chóru: Małgorzata Orawska
Asystent reżysera: Adam Frontczak
Streszczenie libretta: Jacek Marczyński
Tekst polski wyświetlany podczas spektaklu: Bartłomiej Majchrzak