W gorcy polski weekend Opera Wrocawska wystawia Borysa Godunowa Musorgskiego w formie gorzkiej przypowieci o zdobywaniu i traceniu wadzy w wiecie penym okruciestwa. Wybitn rol tytuow stworzy Janusz Monarcha. Borys Godunow to kolejna monumentalna i midzynarodowa superprodukcja Opery Wrocawskiej, zrealizowana w mieszczcej kilka tysicy widzw Hali Stulecia (zwanej do niedawna Hal Ludow).
Wrocawianie przyzwyczaili si ju do tych zawsze efektownych "operowych igrzysk", od wielu lat organizowanych przez kierujc zespoem Ew Michnik. W poprzednich sezonach publiczno ogldaa m.in. tetralogi Piercie Nibelunga Wagnera. Borys Godunow to kontynuacja tych ambitnych przedsiwzi. Arcydzieo Modesta Musorgskiego, najwikszego obok Czajkowskiego rosyjskiego kompozytora XIX wieku, zabrzmiao w wersji Rimskiego-Korsakowa sporzdzonej po mierci autora Obrazkw z wystawy.
Spektakl wyreyserowa Rosjanin Jurij Aleksandrow. W jego odwanej i spjnej wizji, niepozbawionej jednak przerysowa, a nawet wulgarnoci, BorysGodunow to przede wszystkim ostry i momentami przeraajcy pamflet na wadz i jej odwieczne mechanizmy. Dlatego reyser, opowiadajc fragment historii Rosji z przeomu XVI i XVII w., nie schowa si wygodnie w kostiumie historycznym, ale miao uwspczeni ca opowie.
Car Borys pod historyczn szat odsania wspczesny garnitur dzisiejszych wadcw wiata. Lud rosyjski za, zbiorowy bohater tego arcydramatu, przywoony jest na scen w wagonie-wizieniu. Pomidzy kolejnymi odsonami zowieszczo pobrzmiewa echo bydlcych wagonw, cho czasem jest to take wagon barowy albo nawet zachodnia luksusowa salonka. Motyw wagonw to rewelacyjny pomys Aleksandrowa, podobnie jak groteskowa scena koronacji Godunowa, gdy przed oczami widzw pojawia si pusta jeszcze mwnica-jajo, z ktrej w rytm muzyki Musorgskiego zaczyna agresywnie wykluwa si nowa, nieznana jeszcze wadza. Ot, chciaoby si powiedzie: upiorny "taniec pisklt w skorupkach".
Reyser nie unikn jednak take rozwiza wtpliwych. Przedstawienie XVI-wiecznych mnichw Waraama i Misaia jako dwch punkrockowych obieywiatw w glanach i z gitar elektryczn mona uzna za mruganie okiem do publiki. Rwnie tzw. polski akt opery ukazujcy dwr sandomierski na zamku wojewody Mniszcha przypomina tu raczej klimatem paryskie kabarety, a wspaniay polonez zamienia si prawie w kankana. W takich momentach tskni si bardzo za inscenizacjami tradycyjnymi. Trzeba jednak przyzna, e wszyscy wykonawcy wrocawskiej premiery umieli si odnale w konwencji narzuconej przez reysera.
Znakomit rol Borysa Godunowa stworzy polski bas Janusz Monarcha wystpujcy na co dzie w wiedeskiej Staatsoper. piewa duym i pewnym gosem, bez trudu radzc sobie z jzykiem rosyjskim, w peni przekonywa take technik aktorsk. Car Rosji w wykonaniu Monarchy autentyczniewzrusza swoim cierpieniem, a sawna scena mierci Godunowa bya niezwykle przejmujca. Rosyjski tenor Leonid Zakozajew sprawdzi si rwnie dobrze w partii Dymitra Samozwaca, piewajc gosem jasnym i wieym. Z trudn rol polskiej wojewodzianki Maryny dobrze poradzia sobie Elbieta Kaczmarzyk-Janczak, ktrej bohaterka musiaa by w tym spektaklu zarwno ambitna, jak i wyzywajca.
Kierownictwo muzyczne sprawowaa Ewa Michnik, w nieatwych warunkach akustycznych Hali Stulecia pewn rk oddajc sprawiedliwo genialnej muzyce Musorgskiego. Przekonujco wypady kluczowe dla tej opery fragmenty chralne. Reszty tego monumentalnego przedstawienia dopeniay dekoracje i reyseria wiate Pawa Dobrzyckiego, a take efektowne i wyraziste kostiumy Magorzaty Soniowskiej. Na miejscu politykw babym si tego przedstawienia albo oglda je regularnie. Przed kadymi wyborami, nie tylko w Rosji i nie tylko w Europie.
W gorcy polski weekend Opera Wrocawska wystawia Borysa Godunowa Musorgskiego w formie gorzkiej przypowieci o zdobywaniu i traceniu wadzy w wiecie penym okruciestwa. Wybitn rol tytuow stworzy Janusz Monarcha. Borys Godunow to kolejna monumentalna i midzynarodowa superprodukcja Opery Wrocawskiej, zrealizowana w mieszczcej kilka tysicy widzw Hali Stulecia (zwanej do niedawna Hal Ludow).
Wrocawianie przyzwyczaili si ju do tych zawsze efektownych "operowych igrzysk", od wielu lat organizowanych przez kierujc zespoem Ew Michnik. W poprzednich sezonach publiczno ogldaa m.in. tetralogi Piercie Nibelunga Wagnera. Borys Godunow to kontynuacja tych ambitnych przedsiwzi. Arcydzieo Modesta Musorgskiego, najwikszego obok Czajkowskiego rosyjskiego kompozytora XIX wieku, zabrzmiao w wersji Rimskiego-Korsakowa sporzdzonej po mierci autora Obrazkw z wystawy.
Spektakl wyreyserowa Rosjanin Jurij Aleksandrow. W jego odwanej i spjnej wizji, niepozbawionej jednak przerysowa, a nawet wulgarnoci, BorysGodunow to przede wszystkim ostry i momentami przeraajcy pamflet na wadz i jej odwieczne mechanizmy. Dlatego reyser, opowiadajc fragment historii Rosji z przeomu XVI i XVII w., nie schowa si wygodnie w kostiumie historycznym, ale miao uwspczeni ca opowie.
Car Borys pod historyczn szat odsania wspczesny garnitur dzisiejszych wadcw wiata. Lud rosyjski za, zbiorowy bohater tego arcydramatu, przywoony jest na scen w wagonie-wizieniu. Pomidzy kolejnymi odsonami zowieszczo pobrzmiewa echo bydlcych wagonw, cho czasem jest to take wagon barowy albo nawet zachodnia luksusowa salonka. Motyw wagonw to rewelacyjny pomys Aleksandrowa, podobnie jak groteskowa scena koronacji Godunowa, gdy przed oczami widzw pojawia si pusta jeszcze mwnica-jajo, z ktrej w rytm muzyki Musorgskiego zaczyna agresywnie wykluwa si nowa, nieznana jeszcze wadza. Ot, chciaoby si powiedzie: upiorny "taniec pisklt w skorupkach".
Reyser nie unikn jednak take rozwiza wtpliwych. Przedstawienie XVI-wiecznych mnichw Waraama i Misaia jako dwch punkrockowych obieywiatw w glanach i z gitar elektryczn mona uzna za mruganie okiem do publiki. Rwnie tzw. polski akt opery ukazujcy dwr sandomierski na zamku wojewody Mniszcha przypomina tu raczej klimatem paryskie kabarety, a wspaniay polonez zamienia si prawie w kankana. W takich momentach tskni si bardzo za inscenizacjami tradycyjnymi. Trzeba jednak przyzna, e wszyscy wykonawcy wrocawskiej premiery umieli si odnale w konwencji narzuconej przez reysera.
Znakomit rol Borysa Godunowa stworzy polski bas Janusz Monarcha wystpujcy na co dzie w wiedeskiej Staatsoper. piewa duym i pewnym gosem, bez trudu radzc sobie z jzykiem rosyjskim, w peni przekonywa take technik aktorsk. Car Rosji w wykonaniu Monarchy autentyczniewzrusza swoim cierpieniem, a sawna scena mierci Godunowa bya niezwykle przejmujca. Rosyjski tenor Leonid Zakozajew sprawdzi si rwnie dobrze w partii Dymitra Samozwaca, piewajc gosem jasnym i wieym. Z trudn rol polskiej wojewodzianki Maryny dobrze poradzia sobie Elbieta Kaczmarzyk-Janczak, ktrej bohaterka musiaa by w tym spektaklu zarwno ambitna, jak i wyzywajca.
Kierownictwo muzyczne sprawowaa Ewa Michnik, w nieatwych warunkach akustycznych Hali Stulecia pewn rk oddajc sprawiedliwo genialnej muzyce Musorgskiego. Przekonujco wypady kluczowe dla tej opery fragmenty chralne. Reszty tego monumentalnego przedstawienia dopeniay dekoracje i reyseria wiate Pawa Dobrzyckiego, a take efektowne i wyraziste kostiumy Magorzaty Soniowskiej. Na miejscu politykw babym si tego przedstawienia albo oglda je regularnie. Przed kadymi wyborami, nie tylko w Rosji i nie tylko w Europie.
Opera w 4 aktach Libretto: Modest Musorgski Prapremiera: Petersburg, 08 II 1874 Premiera polska: Lwów, 1912 Superwidowisko: 19, 20, 21, 26, 27, 28 X 2007
Kierownictwo muzyczne: Ewa Michnik
Inscenizacja i reżyseria: Yuri Alexandrov
Choreografia: Vladimir Romanovskiy
Dekoracje, reżyseria świateł: Paweł Dobrzycki
Kostiumy: Małgorzata Słoniowska
Przygotowanie chóru: Małgorzata Orawska
Asystent reżysera: Adam Frontczak
Streszczenie libretta: Jacek Marczyński
Tekst polski wyświetlany podczas spektaklu: Bartłomiej Majchrzak